Kardiyoversiyon, başta atriyal fibrilasyon ve atriyal flutter olmak üzere çeşitli aritmiler durumunda normal sinüs ritmini geri yükleyerek kalp ritmini düzenlemek için kullanılan terapötik bir prosedürdür.
Kardiyoversiyon, kalbe elektrik şoku ileten bir alet (defibrilatör) kullanılarak (dış elektriksel kardiyoversiyon) veya sinüs ritmini, özellikle sodyum kanal blokerleri geri yüklemek için intravenöz antiaritmik ilaçların (farmakolojik kardiyoversiyon) uygulanması yoluyla gerçekleştirilir.
Elektriksel kardiyoversiyon genellikle defibrilasyon ile karıştırılır, ancak bunlar iki farklı prosedürdür. Aslında, defibrilasyon çoğunlukla acil durumlarda, ventriküler fibrilasyona bağlı kalp durması veya nabızsız ventriküler taşikardi durumunda yapılır. Elektriksel kardiyoversiyon, bir önceki akşamdan itibaren tamamen aç kalma dışında özel bir hazırlık gerektirmez.
Elektriksel kardiyoversiyon genellikle yaşlı hastalar tarafından bile iyi tolere edilir ve tehlikeli değildir. Kalp pili veya implante edilebilir defibrilatör kullanan hastalarda kontrendike değildir. Kontrendikasyonlar, hasta için kalbe elektrik çarpması hissini ve ağrısını önlemek için harici elektriksel kardiyoversiyon için gereken genel anestezi ile ilgilidir.
Kardiyoversiyon riskleri minimaldir ve komplikasyonlar nadirdir. Harici elektriksel kardiyoversiyon durumunda elektrotların uygulandığı bölgede cilt yanıklarına ve kan basıncında geçici bir düşüşe neden olabilir. Tedaviyi takiben anormal bir kalp ritmi gelişebilir. Kalbin (sol atriyum) içinde kan pıhtıları (trombüsler) varsa, şoktan sonra ayrılarak başka bölgelere taşınarak embolilere neden olabilirler. Bu nedenle, elektriksel kardiyoversiyondan önce bir transözofageal ekokardiyogram yapılır ve/veya antikoagülan ilaçlarla tedavi yapılır.
Elektriksel kardiyoversiyon, bir elektrik şoku bir aritmiyi durdurabildiğinde ve kalbin normal atmasına geri döndüğü zaman kullanılır. Ventriküler taşikardilerde, atriyal fibrilasyonda ve atriyal çarpıntıda (kalbin üst odacıklarının hızlı bir şekilde kasılmasına neden olan çok hızlı darbeler) endikedir. İki tip elektriksel kardiyoversiyon vardır:
Eksternal elektriksel kardiyoversiyon birkaç dakika sürer, hastane ortamında, günübirlik hastane rejiminde veya hastanede yatışlarda genel anestezi ile yapılır. Hasta sakinleştirildikten sonra, doktoru elektrotları göğse uygular ve elektriksel stimülasyonu etkinleştirir. Dahili elektriksel kardiyoversiyon hafif bir sedasyon durumunda gerçekleşir. Erişim noktası uyuşturulduktan sonra, damara özel kateterler yerleştirilir ve elektriksel uyarı vermek için kalbin içine radyolojik kontrol altında yerleştirilir.
Tedavi bitiminde her iki durumda da hasta birkaç saat müşahede altında tutulur. Eksternal elektriksel kardiyoversiyon genel anestezi altında yapıldığından ağrısızdır. Dahili elektriksel kardiyoversiyonda, hasta elektrik şoku uygulandığında göğüste hafif bir “gümleme” hissi hisseder.
Elektriksel kardiyoversiyon sonrası iyileşme özel bir önlem gerektirmez ve doktorunuz tarafından aksi belirtilmedikçe hızlı bir şekilde (24 saat) günlük aktivitelerinize dönebilirsiniz. Öngörülen idame tedavisini (antikoagülan ilaçlar ve gerekirse antiaritmik ilaçlar) titizlikle takip etmek önemlidir. Nüksetmeleri önlemek için sağlıklı bir yaşam tarzı benimsemek faydalıdır: stresi mümkün olduğunca azaltın, sigara ve alkolü ortadan kaldırın, düzenli fiziksel aktiviteyi sürdürün.
Kardiyoversiyon genellikle tedavi edicidir ve kalp ritmini düzenler. Aritmi tekrarlarsa, elektriksel kardiyoversiyon birkaç kez tekrarlanabilir. Aritmilerin, özellikle epizodik atriyal fibrilasyonun kontrolünde elektriksel veya farmakolojik kardiyoversiyon işe yaramazsa, ablatif bir strateji kullanılabilir: Transkateter ablasyon (çeşitli tekniklerle) atriyal fibrilasyondan veya diğer bir çok aritmiden aritmiden sorumlu dokulara dışarıdan enerji verilerek ritim normale çevrilebilir.